Totdat ik bij andere mensen zag dat er veel meer mogelijk was in het leven dan dat wat ik gewend was...
Ik wist al heel lang dat ik 'meer' wilde. Niet een standaard leven waar men generatie na generatie hetzelfde type leven leidt. Maar, ik dacht dat dat niet kon, dat dat niet voor 'mensen zoals ik' was weggelegd.
Ik wilde reizen, maar niemand in mijn familie of omgeving deed dat.
Ik wilde ervaren hoe het zou zijn om me oprecht niet druk te maken om wat anderen van me vinden, zodat ik precies kon leven zoals ik wilde. Maar ik was gewend vooral mijn mond te houden omdat ik bezig was met 'niet dom of raar overkomen'.
Ik wilde niet altijd 'aan' staan of in de waan van de dag leven. Maar was bang als ik meer rust zou nemen en me minder zou laten leven, alles zou instorten.
Ik was nieuwsgierig naar spiritualiteit, maar wilde eigenlijk niet als 'zweverig' bestempeld worden. Terwijl ik wist dat er meer was dan ik als mens alleen.
Het leek me fantastisch om invloed te hebben op mijn eigen gedachtes, gevoel en keuzes. Maar had geen idee hoe ik dat zou moeten doen. Ik leek maar te blijven terugvallen in oude (onwerkbare) patronen, gedachtes en beslissingen.
Ontevreden was ik niet, ongelukkig al helemaal niet.
Wel was ik nieuwsgierig, omdat ik het gevoel had dat er meer in mij en het leven zat.
Dat ik meer rust zou kunnen ervaren.
Dat ik me minder druk zou kunnen maken om anderen.
Dat ik meer grip zou kunnen krijgen op mijn gevoelens, gedachtes en keuzes.
Dat ik meer kon gaan staan wat voor mij belangrijk was.
Dat ik mezelf kon laten groeien als mens en zo een leven zou leiden zoals ik zelf bewust koos...
Maar ik had geen idee waar te beginnen of hoe ik het moest aanpakken...